Ik herinner me Carolijn Visser nog wel van mijn tijd in
Pintohuis waar zij een lezing gaf over een van haar boeken. Meest reisverhalen als ik mij goed herinner.
Dit is een reis door het leven van iemand die interessante
tijden en plaatsen meemaakte.
Boeiend, leesbaar en van binnenuit bevestigend wat er al over
bekend was, die schrale revolutionaire tijd in Peking.
Ze schildert de grote parades ter ere van de Volksrepubliek, de
ideologische blindheid van westerse fellowtravellers, de grote hongersnood en
uitzinnige Rode Gardisten die alles wat westers en oud was vernielden. Selma
Vos leefde in China ten tijde van Laat
Honderd Bloemen Bloeien, de Grote Sprong Voorwaarts en de Culturele Revolutie.
Zij en haar gezin werden slachtoffers van de grootse idealen van de maoïstische
heilstaat. De Culturele Revolutie betekende de ondergang van het hele
gezin.
Carolijn trekt je het leven van Selma in zonder oordelen, je wilt het boek echt uitlezen terwijl je al snel begrijpt dat hier geen happy end aan kàn komen.
Het grappige is dat het soms als roman, soms als historisch boek in de bibliotheek is geplaatst, maar dat is alleen maar te begrijpen als je in een bibliotheek hebt gewerkt.
Carolijn trekt je het leven van Selma in zonder oordelen, je wilt het boek echt uitlezen terwijl je al snel begrijpt dat hier geen happy end aan kàn komen.
Het grappige is dat het soms als roman, soms als historisch boek in de bibliotheek is geplaatst, maar dat is alleen maar te begrijpen als je in een bibliotheek hebt gewerkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten