‘Aan het eind van de dag’

Een boek uit 2016 dat ik had gemist. Ik mis wel meer nu ik niet meer in de bieb werk. Je kunt wel abonnementen hebben op allerlei nieuwsbrieven, maar dat is geen vergelijk.

‘Aan het eind van de dag’ dus bij de bieb in Krommenie gehaald en gelezen. De titel deed  mij denken aan ‘The remains of the day’ geschreven door Kazuo Ishiguro en verfilmd in 1989.

Dit draait ook om het terugkijken naar een leven, bij Noordervliet een oud bewindsvrouwe waar een biografie over dreigt te komen. Voor een deel heel herkenbaar omdat het ook een deel van mijn leven beschrijft. De idealen als jongere die zich ontworstelde aan het gezin waar je opgegroeid en die idealen die je langzaam ziet wegzakken in het dagelijks leven en al het andere wat een mens overkomt.

Minder navrant en ingrijpend als bij Ishiguro. Maar die vond ik wat te gestileerd

Knap van haar vind ik de beschrijvingen van dat leven. Ik zie het voor me en kan het inkleuren. Dat zou ik ook graag kunnen, maar ik loop jaren achter op haar kennis en talenten. Je kunt er niet omheen dat ze biografisch materiaal gebruikt en ombuigt om te gebruiken, maar dat is juist het bijzondere. Het verhaal is niet het verhaal van de schrijfster, die haar eigen geschiedenis er wel voor gebruikt.
Op de kaft staat:"Geschreven met de analytische blik van een historicus, met de psychologische finesse en ironisch zelfinzicht, is Aan het eind van de dag een grootse roman over ouder worden, falen en doorleven". Daar kan ik het helemaal mee eens zijn.