Hij klom door het luik naar
beneden en naar binnen. Het was pikkedonker. Gelukkig had hij een
mijnwerkerslamp op zijn hoofd aan een elastieken band.
Stommelend bereikte hij de
trap en liep naar boven. Alle ramen en deuren waren of van buiten of van binnen
met planken gebarricadeerd op wat spleetjes zonlicht na.
In de grote ruimte waar hij
was terechtgekomen zat een groot dakraam wat de hele ruimte van licht voorzag.
Hij zette zijn apparatuur neer en ging aan het werk. Licht meten, kleur
bepalen, plaats bepalen en nadenken over het middelpunt.
In deze ruimte was zo te
zien sinds de afsluiting ruim 30 jaar geleden niemand meer geweest. Hij was de
eerste die voetstappen maakte in het stof op de prachtige parketvloer. Stofrag
hing vanaf het plafond naar beneden in de hoge ruimte. De hoge lampen leken
door ijle draden aan elkaar verbonden. De brede traptreden nodigden uit om naar
de andere etages te gaan.
Het vastleggen met zijn
toestel was daarna eenvoudig, hij bewerkte de beelden daarna uitvoerig om
eenheid in kleur en sfeer te bereiken.
Hij was totaal gelukkig,
bezig met urbex fotografie, het vastleggen van verlaten ruimten waar je meestal
niet mocht komen.
©Hannie StorkVerlaten gebouwen
Het betreden van verlaten gebouwen is de meest voorkomende vorm van urban exploring. Meestal gaat het daarbij om verlaten oude fabriekspanden, maar vaak ook voormalige ziekenhuizen, scholen, kantoorgebouwen of gestichten. Kastelen en kerken zijn ook zeer geliefd. Vaak zijn deze gebouwen zwaar aangetast door de tand des tijds en bespoten met graffiti. Verlaten gebouwen worden vooral vanwege hun architectuur, zoals bijvoorbeeld kastelen en kerken, of uit historische interesse bezocht.
"Laat slechts voetstappen achter, neem slechts foto's mee"
De foto is gemaakt door Urbex-fotograaf Arno Raps
Geen opmerkingen:
Een reactie posten