'Het laatste oordeel'

46#2020
Het laatste oordeel van Michael Connelly leest natuurlijk als een trein. Ben al jaren liefhebber en heb ook de serie over zijn hoofdpersoon Hieronymus Bosch met plezier bekeken. Er bleken nog een paar titels te zijn die ik over het hoofd had gezien.
Het ziet er goed uit voor advocaat Mickey Haller. Na twee donkere jaren is hij weer in de rechtbank te vinden. Als zijn collega Jerry Vincent wordt vermoord, erft Haller al zijn cliënten, onder wie een filmproducent die ervan wordt beschuldigd zijn vrouw en haar minnaar te hebben vermoord. Maar terwijl Haller zich in deze zaak verdiept, lijkt het erop dat Vincents moordenaar het ook op hem heeft voorzien.

Een regenachtige Hemelvaartsdag

“Waar blijft die taxi nou, ik hou het niet meer”
Ze zat op een smalle traptrede met haar voeten stevig op de grond.
Haar handen hielden haar dikke buik vast en aan haar voeten stond een tas die al weken klaar had gestaan.
“Alsjeblieft, blijf een beetje bij de deur. Ik kan bijna niet meer zitten, en het doet zo’n pijn”
Hij stond buiten en liep heen en weer. Het regende dat het goot en op een vrije dag was er weinig verkeer, laat staan dat er een vrije taxi langs reed.
Hij liep weer naar binnen, gaf zijn hoog zwangere vrouw een kneepje in de schouder en liep naar één hoog waar hun hospita woonde. Hij had plotseling bedacht dat zij telefoon had.
Zij deed open, keek naar de nerveuze man en vroeg of het tijd was.
“Ja, ja, ze zit beneden op de trap. Ik wilde een taxi aanroepen, maar er rijdt vandaag niets vrij in deze regen. Kunt u misschien bellen?”
“Natuurlijk, ga maar naar je vrouw. Ik ga bellen” Met grote stappen liep hij weer terug de trap af. “Ze belt een taxi, nu gaat het vlot”
Ze geloofde er niets van en boog voorover vanwege een wee. Ze kwamen al sneller, straks beviel ze hier nog in het portaal. Eerst wachtte de baby drie weken langer om te komen en nu had het kind haast dacht ze.
De hospita deed haar deur open en riep dat de taxi eraan kwam en dat de chauffeur wist waar hij heen moest. “Het Juliana-ziekenhuis toch?”
Dat klopte en de taxi liet nu niet lang meer op zich wachten. Hij hielp zijn vrouw de taxi in en ging naast de chauffeur zitten.
Die reed weg en vroeg hoeveel tijd er tussen de weeën zat.“Niet meer dan 10 minuten”, zei ze
“Dan komen we er wel op tijd” De chauffeur hield zijn aandacht verder bij de natte weg en het verkeer.
Voor de deur van het ziekenhuis hielp de chauffeur de man om zijn vrouw achter uit de auto te halen. Snel rekende de man af, met fooi en verdwenen ze naar binnen.
Die middag om 12.15 uur kwam hun dochter ter wereld.

©Hannie Stork

'De medeplichtige'

45#2020
YA van John Grisham. De medeplichtige is een grappig verhaal waar heel wat kritiek op het amerikaanse rechtssysteem in zit. Het loopt wat vreemd naar het eind. Aardig boek.
Woody Lambert zit in de problemen. Hij komt uit een gebroken gezin, haalt slechte cijfers op school en zijn oudere broer Tony is op proef vrijgelaten nadat hij gearresteerd was voor drugsbezit.
Op een avond is Woody onbedoeld van de partij als zijn broer en diens vriend Garth al bierdrinkend door Strattenburg rijden in een oude Mustang. Algauw lopen de zaken uit de hand als Garth de verkopers in een avondwinkel bedreigt met een nepwapen.
Ook al heeft Woody niets met het voorval te maken, toch wordt hij gearresteerd als medeplichtige. Als hij geen goede juridische bijstand krijgt, zal hij naar de jeugdgevangenis moeten.
Natuurlijk springt Theo Boone te hulp. Immers, het is zijn ambitie de beste advocaat van de staat te worden. Alleen zal dat nog jaren duren – Theo is pas dertien. En Woody heeft nú hulp nodig…

'Heerlijk duurt het langst'

44 #2020
Heerlijk duurt het langst van Jill Mansell is een lekker boek voor een zonnige hemelvaartsdag

Wie heeft er ooit genoeg van romantiek? Lainey wel na haar laatste relatie. Zij dacht dat het voor altijd was, hij dacht al aan de volgende. En dus is ze, wanneer ze haar nieuwe baan begint bij een chaotisch gezin in Cornwall, niet geïnteresseerd in Seth, de stiefzoon van haar baas, hoe aantrekkelijk hij ook is (en dat is héél aantrekkelijk). Vooral omdat Seth een perfecte vriendin heeft. Maar Lainey was niet helemaal eerlijk over haar leven, en Seth is ook niet helemaal wat hij lijkt. Als iedereen iets te verbergen heeft, is het ingewikkeld! Komt de liefde naar hen toe deze zomer?
Jill Mansell, daar word je vrolijk van!

'Donker water'

43#2020
Donker water van Mikaela Bley; Niet eerder gezien dat het een serie is. Deel l staat op op 6 dec. 2018 en deel 3 op 8 okt.2019. Er is ook nog een deel 4. Goed geschreven, maar overtuigd net niet helemaal.
Een thriller met een vrouwelijke hoofdpersoon. Op een hete zomerdag vertrekt misdaadjournalist Ellen Tamm vanuit Stockholm naar haar ouderlijk huis in Sörmland. Ze kan niet langer vluchten voor haar verleden en voor de traumatische persoonlijke herinneringen die naar boven kwamen toen ze werkte aan de zaak van het verdwenen meisje Lycke.
Nu gaat ze terug naar waar het allemaal begon, toen ze acht jaar oud was en haar tweelingzusje stierf.
Als Ellen langs de snelweg stopt om te tanken, hoort ze dat er niet ver daarvandaan het lichaam van een zwaar toegetakelde vrouw is gevonden. Niemand lijkt te weten wie ze was of wat ze in de omgeving deed. De inwoners van het dorp zijn erg aangedaan door de moord. Ellen besluit zich in de zaak te verdiepen en hoe meer ze in het verhaal van de vrouw duikt, des te meer ontdekt ze dat het idyllische dorpje duistere geheimen herbergt. Zoals zo vaak blijken de dingen niet te zijn wat ze lijken. En dat geldt ook voor haar eigen geschiedenis en de dood van haar zusje…

'Alibi'

42#2020
Met Alibi heeft Denise Mina een weergaloze thriller geschreven waarin al haar kwaliteiten samenkomen: razendsnel, messcherp, met briljante dialogen en personages van vlees en bloed.
In het begin weet je niet waar je terecht komt, maar gaandeweg wordt het duidelijker èn spannender. In een keer uitgelezen, dat moest!
In Alibi van Denise Mina, de Schotse queen of crime, luistert Anna McDonald tijdens het klaarzetten van de schoolspullen van haar kinderen naar een truecrimepodcast. Dan staat haar beste vriendin Estelle voor de deur en komt haar man de trap af met een koffer in zijn hand. Ze vertrekken samen en nemen de kinderen mee. Anna blijft in shock achter.
Nu haar leven ineengestort is, zoekt ze afleiding in de podcast; over een gezonken jacht en een vermoord gezin, met een vleugje corruptie en machtsmisbruik. Dan ontdekt Anna dat ze een van de genoemde slachtoffers uit een vorig leven kent en raakt ze ervan overtuigd dat ze weet wat er is gebeurd. Dat betekent dat ze haar verleden niet langer verborgen kan houden. Ze besluit op jacht te gaan naar de waarheid, maar ze beseft niet dat daarmee alles waarvoor ze zo hard gewerkt heeft als een kaartenhuis zal instorten.

'Doodsgeheim'

41#2020
De laatst uitgegeven Bryndza; Doodgeheim. Het is net een feuilleton in boekdelen. Een doorlopend verhaal over de hoofd- en bij-personen.
Op een ijzig koude ochtend vindt een moeder het met bloed doordrenkte lichaam van haar dochter vastgevroren op de weg. Wie zou zo'n gruwelijke moord voor de deur van het slachtoffer uitvoeren?
Detective Erika Foster, net bekomen van haar vorige zaak, is vastbesloten om ook deze zaak te leiden. Tijdens het onderzoek stuit ze op diverse aanvallen op jonge vrouwen in een doorgaans rustige buitenwijk van Londen.
Erika is op zoek naar een angstaanjagende moordenaar, en de zaak wordt alleen maar gecompliceerder als blijkt dat de vermoorde jonge vrouw verstrikt zat in een web van geheimen. Net als Erika eindelijk een lijn begint te zien in de aanwijzingen, wordt ze gedwongen haar eigen pijnlijke herinneringen weer op te halen. Erika moet zichzelf dwingen om gefocust te blijven, diep te graven, en de moordenaar te vinden – voordat hij weer toeslaat.

'Koud bloed'

41#2020
Koud Bloed van Bryndza, het volgende deel van de Erika Foster serie. Leest makkelijk en goed door, hoe onwaarschijnlijk het verhaal ook mag zijn. Nog twee te gaan geloof ik....., maar wordt vervolgd.

De koffer was zwaar verroest. Erika Foster hield stug vol en uiteindelijk gaf hij mee. Maar de inhoud van de koffer overtrof haar ergste nachtmerries.
Wanneer een gehavende koffer met het verminkte lichaam van een jonge man aan de oever van de Theems aanspoelt, is zelfs rechercheur Erika Foster geschokt. Ze heeft al heel wat gruwelen voorbij zien komen in haar leven, maar dit heeft ze nooit eerder gezien. Terwijl Erika en haar team de zaak voorbereiden leggen ze de link met een ander slachtoffer, een jonge vrouw die twee weken eerder in een vergelijkbaar type koffer werd gevonden.
Erika realiseert zich dat ze op het spoor is van een seriemoordenaar, die klaar is om opnieuw toe te slaan. Nog voordat ze een volgende stap kan zetten, wordt zij zelf slachtoffer van een brute aanval. Maar Erika is een doorzetter, en niets zal haar tegenhouden. Dan blijkt het leven van twee kinderen van haar collega in gevaar, en wordt de situatie nog nijpender. En in die race tegen de klok doet Erika een nieuwe schokkende ontdekking: er is meer dan één moordenaar.

'Hemelse juwelen'

39#2020
De Hemelse Juwelen van Donna Leon speelt in Venentië, maar zonder haar commissario. Goed geschreven met veel kennis van zaken. Maar maakt geen blijvende indruk. Tijdens het lezen merkte ik dat ik dit boek al een keer gelezen had;-)
Caterina Pellegrini houdt evenveel van muziek als van haar geboortestad Venetië. Wanneer ze als muziekwetenschapper de kans krijgt om de nalatenschap van een onbekende componist te onderzoeken, hoeft ze niet lang na te denken. De erfenis blijkt te bestaan uit twee antieke kisten met brieven en andere papieren. Caterina hoopt op een muzikale ontdekking die haar doorbraak zou kunnen betekenen, maar haar opdrachtgever lijkt slechts uit op financieel gewin.
Uit de brieven komt stukje bij beetje het intrigerende leven van Agostino Steffani naar voren. Hoe dieper Caterina graaft, hoe dringender haar vragen worden. Wat had de man te maken met de grootste moordzaak van zijn tijd? En wat is de rol van Moretti, de advocaat door wie Caterina voor deze opdracht is ingehuurd?

Sleutels

Een zacht gegons en gebrom liet haar bovendrijven. Geen wekker, maar haar oude zwarte, verharende kat, die steeds verbazingwekkend de slaapkamerdeur open kreeg om op haar kussen te slapen. Dat wilde ze niet, want al die losse zwarte haren op het beddengoed stond wat viezig.
Met een hand door haar kort donkere haar overeind komend pakte ze de zware zwarte kat en zette het beest op de grond.
“Ja, ga maar vast naar beneden”, zei ze tegen de kat. “Ik kom eraan”
Stom, praten tegen je huisdier, maar dat went gemakkelijker aan dan af.
Het gebruikelijke ochtend ritueel van douchen, kleding uitkiezen, eigenlijk volslagen onbelangrijk, straks moest ze toch haar werkkleding weer aan.
De kat stond te bléren, die wilde eten. Haar maag rommelde nu ook.
Nog half in slaapstand gaf de kat eten, maakte ze een kom yoghurt met muesli en ging zitten.
Had ze het echt gedaan? Hem een huissleutel gegeven?

Energiek sprong hij uit bed. Nog steeds helemaal tevreden over dit moderne appartement met de strakke meubels in de open ruimte.
Het leven lachte hem nu toch echt toe. Het was pas zes uur, maar in zijn hardloopkleding ging hij eerst 5 kilometer lopen in en rond het park. In zijn werk zat hij meestal.
In de lichte ochtend zag alles er fantastisch uit. De kleuren helder, de geluiden aangenaam. Zijn nieuwe hardloopschoenen zaten voortreffelijk en het was lekker lopen door het park.
Hij was verliefd, voor het eerst van zijn volwassen leven, echt verliefd!
Ze was niet de ideale partner, maar het hart had gekozen.
Gisteravond was een hoogtepunt geweest, een mooie Italiaanse maaltijd bij haar thuis, ze kon goed koken, daarna een goed gesprek en een explosieve vrijpartij waar hij nog warm van werd wanneer hij eraan terugdacht. Ze had het jammer gevonden dat hij niet bleef slapen, maar hij zo zijn eigen ochtendritueel.
Wat zijn hart deed zingen was de huissleutel die zij hem gegeven had!

©Hannie Stork

'De stalker in de nacht'

38#2020
De stalker in de nacht van Robert Bryndza leest als een trein.
Er zijn meer delen, ik hen er nu 3 gelezen, nog een paar te gaan!
Midden in een broeierig hete zomernacht wordt inspecteur Erika Foster opgeroepen. Een dokter is thuis in zijn bed -gevonden, gestikt. Zijn polsen zijn vastgemaakt en zijn ogen puilen uit door de doorschijnende plastic zak die strak om zijn hoofd is gebonden. Een paar dagen later wordt een tweede slachtoffer gevonden, in exact dezelfde omstandigheden. Wat linkt de slachtoffers aan elkaar en aan hun moordenaar? Waarom is er zo weinig bekend over hun verleden? Als Erika en haar team de zaak onderzoeken, stuiten ze op een zeer -berekenende dader, die zijn prooi al lang van tevoren stalkt – en dan op het juiste moment toeslaat.

'Zoete bezitting'

37#2020
Zij is een popster die leeft voor de spotlights en de aanbidding van haar fans. Hij is een nuchtere bodyguard die gaat voor onvoorwaardelijke trouw. Romantiek en erotiek voor het luchtige tussendoor. Al dat zware scandinavische is leuk, maar iets anders mag ook.
Popzangeres Lyric Jones is een wilde meid die snel en intens leeft altijd op de vlucht voor haar verleden en de nachtmerries die haar achtervolgen. Ze is gewend te krijgen wat ze wil, ook groupies. Hoe meer zielen in bed, hoe meer vreugd; maar diep in haar hart is ze vooral doodsbang om alleen te zijn.
Er zijn weinig dingen waar bodyguard Connor Malone minder zin in heeft dan oppas spelen voor een verwende zangeres op vakantie. En hoewel Lyrics grillen hem bijna tot waanzin drijven, weet hij met zijn kalme intensiteit voorbij haar verdedigingslinies te komen. Maar kan zij het wel aan om kwetsbaar te zijn?

'Het oordeel'

36#2020
Deel 6 van de serie Bergmankronieken van Hjorth Rosenfeldt: Het oordeel
Het laatste deel van de serie, er zouden er makkelijk nog wat na kunnen komen, maar nu even niet. Hoe het met Sebastian afloopt zullen we niet te weten komen. Maar goede serie, heeft me toch wel even bezig gehouden.
Sebastian Bergman is teruggekeerd naar zijn oude leven en heeft nog slechts sporadisch contact met de Nationale Recherche. Van zijn dochter Vanja heeft hij al vier maanden niets meer gehoord. Ze woont en werkt inmiddels in Uppsala, bij de plaatselijke politie.
Dan wordt Uppsala opgeschrikt door een serieverkrachter die zijn slachtoffers verdooft voor zijn daad. Een van hen komt daarbij te overlijden en een ander slachtoffer pleegt zelfmoord wanneer de aanval zich herhaalt. De politie roept de hulp in van de Nationale Recherche en ook Bergman sluit zich weer bij het team aan.
De angst voor nieuwe verkrachtingen wordt steeds sterker. Vanja besluit zichzelf als lokaas in te zetten en brengt daarmee haar eigen leven in gevaar. Maar de dader heeft nog een ander doel...

Uien

Alex werd wakker en schrok. Er was niets te horen beneden in de kantoren. Wat was er aan de hand, kwamen ze hem nu toch nog halen. Wat voor dag was het? Na wat nadenken moest dat toch een zaterdag zijn.
Het was een stoffige zolder boven een kantoorpand. Soms sprak hij een hele week alleen maar tegen de duiven op het dak.
De kleine ramen waren dichtgeplakt met kranten, hele oude kranten.
Alex was duizelig, het honger gevoel was allang verdwenen. Hij moest zuinig zijn met het weinige voedsel. Het enige wat er in overvloed was waren uien. Grote uien met droge, knisperende schillen. Rauwe uien, want vuur maken was onmogelijk.
Het was koud op die zolder. Alex was afhankelijk van één persoon, die eens in de week wat voedsel kwam brengen. Er was niet veel meer te krijgen en altijd waren er die uien, al twee jaar lang.
Hij had er geen hekel aan gekregen, voor hem betekende de uien een overlevingskans.
Hij veegde zijn nu lange steile haar naar achteren en liep gebogen naar een klein raam om naar buiten te kijken, hoelang nog voor hij naar buiten kon, de frisse lucht in.
De gracht waar het kantoor aan stond was net niet te zien. Wel de gebouwen aan de overkant.
Hij had geen bril meer, die was ergens kwijtgeraakt, maar hij tuurde en zag vlaggen. Nederlandse vlaggen, zou het….
Durfde hij naar beneden om te kijken….
In de war opende hij de houten deur die aan de andere kant gecamoufleerd was.
Er was niemand in de kantoren. Hij liep naar het raam en zag weer die vlaggen.
Op een kalender op één van de bureaus stond de datum : 5 mei 1945.
Nog verder naar beneden liep hij, wezenloos en wat bang naar buiten. Het was echt zo….
In de verte was gejuich en rumoer te horen. Hij sloop langs de grachtenpanden tot de Rozengracht en durfde toen wat meer.
De gebogen houding was niet meteen weg en hij voelde zich ziek, maar er was één dwingende gedachte, naar huis, naar zijn ouders, die hij al 2 jaar niet meer gezien of gesproken had.
Zij wisten niet waar hij was en of hij nog leefde.
Hij liep op de oude afgetrapte schoenen en in een schamele broek en nog schameler overhemd. Hij had een oude jas aan die beneden aan de kapstok was blijven hangen ging op weg naar huis.
Bij het portiek aangekomen was hij op en moest op de trap gaan zitten. Hij kon niet meer.
Wat later toch de steile trap op en aangebeld. Hij riep naar boven wie hij was.
Zijn moeder en jongste zus stonden verstild op de overloop naar beneden te kijken en konden hun ogen en oren niet geloven. Zijn zus rende naar beneden en hielp hem trap voor trap omhoog.
Daar stortte hij huilend in. Hij schaamde zich, hij stonk en zat onder de schurft, maar hij was vrij!

©Hannie Stork

'De test'

35#2020
Deel 5 van de serie Bergmankronieken van Hjorth Rosenfeldt: De test
Het team van de politie en hun leven is bijna belangrijker dan de misdaden die ze oplossen. Wederom spannend al wordt het ongeloofwaardiger.
In een verlaten schoolgebouw wordt het lichaam van een Zweedse televisieberoemdheid gevonden. Hij is vastgebonden op een stoel in een hoek van het klaslokaal, op zijn rug zit een lijst met vragen vastgeniet, en hij is door het hoofd geschoten.
Het is het begin van een reeks moorden op mediapersoonlijkheden, die hun gebrek aan kennis met de dood moeten bekopen. In een gewaagd interview fulmineert de nog onbekende moordenaar tegen de onnozelheid in de media. Gerechtspsycholoog Sebastian Bergman daagt hem daarom op zijn beurt uit tot een intellectuele krachtmeting. Een krachtmeting waarmee hij zijn leven op het spel zet.