Na de jeugd in de Bijlmer was ik wel nieuwsgierig naar zijn moeder. Daar dacht ik al een sterke vrouw te zien, terwijl dat maar deels zo omschreven wordt.
In dit essay staat het verhaal zoals het uit interviews met zijn moeder naar boven is gekomen. Dat
doet haar recht. Goed verhaal.
Mijn moeders strijd beschrijft de onvermoede emancipatiestrijd van Murat Isiks moeder Aynur: van haar geboortedorp Baltaş tot haar jaren in de Bijlmer, waar ze nog altijd woont en werkt. Mijn moeders strijd is een prachtig, ontroerend portret van Isiks moeder, zijn inspirator en grote voorbeeld. Begin jaren vijftig wordt Murat Isiks moeder Aynur geboren in een arm Zaza-dorp in Oost-Turkije. Haar ouders investeren alles in hun zoon - hun hoop voor de toekomst -, hun dochters zullen immers worden uitgehuwelijkt. Na een verwoestende aardbeving verhuist Aynur in 1966 naar Izmir, waar haar broer haar tewerkstelt als huishoudelijke hulp, waardoor ze tegen haar zin het huis moet verlaten. Door keer op keer de door hem gekozen huwelijkskandidaten af te wijzen, komt ze voor het eerst in verzet. Tot de druk zo hoog oploopt dat ze wel moet trouwen en ze begin jaren tachtig terechtkomt in de Amsterdamse Bijlmer, waar ze sociaal geïsoleerd raakt. Tegen alle verwachtingen in besluit Aynur zich te emanciperen, waardoor ze zich van de vrouwen en moeders in haar omgeving onderscheidt. Waarom deed ze dat en voor wie voerde ze haar strijd? En welke invloed heeft schrijver en vrouwenactivist Duygu Asena op haar gehad?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten