De bejaarde Alma en de jonge Irina ontmoeten elkaar in het verzorgingstehuis waar Alma haar laatste dagen slijt. Beiden dragen een groot geheim met zich mee: Alma haar liefde voor Ishimei, een jongen die tijdens de Tweede Wereldoorlog in een concentratiekamp in de Amerikaanse woestijn werd opgesloten vanwege zijn Japanse wortels; en Irina worstelt met haar problematische verleden. Twee vrouwen die zich erdoorheen slaan
Het is inderdaad een vriendelijk verhaal, dat heel erg goed verteld wordt.
Alma wordt door haar ouders in 1939 vanuit Polen naar Amerika gestuurd. Ze vormt samen met haar neefje Nathaniel en Ishimei, zoon van de Japanse tuinman, een hecht groepje. Maar tijdens en na de oorlog is de samenleving zo vijandig dat Alma met Nathaniel trouwt ondanks haar grote liefde voor Ishimei. Als Alma veel later in een bejaardenhuis woont, vertelt ze haar geschiedenis aan haar verzorgster Irina die zelf geheimen uit haar verleden moet verwerken. Aan de hand van de ervaringen van de kinderen worden historische gebeurtenissen op een gevoelige en ontroerende manier beschreven: Jodenvervolging, discriminatie in de Verenigde Staten, kindermisbruik, de opkomst van aids. Het is ook een prachtig liefdesverhaal van verschillende mensen die tegen de verdrukking en heersende moraal elkaar blijven ontmoeten. Ondanks alle tragedies is het een opgewekt verhaal over echte mensen die in weerwil van alle tegenwerking hun geluk proberen te vinden. Eigenlijk zijn het allemaal korte verhaaltjes die aan elkaar geregen worden tot een realistische achtergrond van een grote liefde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten