Goed boek, maar langzaam lezend. Over een jonge edelman die veel mee heeft en veel meekrijgt. Daarbij goed oplet en veel leert. Natuurlijk ken ik het verhaal en de personen die daarin acteren, maar zo dicht op zijn hielen als deze schrijver heeft nog niemand gelopen volgens mij.
Er gebeurt wel erg veel in dit dikke boek daardoor leer je hem iets beter kennen in zijn omgeving, maar veel zullen we nooit weten omdat hij daar zelf niet over schreef.
Wat er wel over te zeggen is dat hij geloof een zaak van het persoonlijk geweten vond. Hij is uiteindelijk ook wel degene die de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden haar basis heeft gegeven.
Ik ben hier langer dan gemiddeld mee bezig geweest. Het heeft indruk gemaakt.
Omstreeks 1560 was Willem van Oranje de rijkste en meest veelbelovende edelman van de Nederlanden. Nog geen tien jaar later was hij zo goed als alles kwijt: zijn bezit, zijn macht en ook zijn goede reputatie. Wat was er gebeurd?
Oranje had zich gekeerd tegen het bewind van de Spaanse koning Filips II, dat in zijn ogen despotisch en geldbelust was. Hij vond medestanders onder andere edelen, en ook onder gewone burgers. Vanaf 1566, met de Beeldenstorm, kwamen de Nederlanden in opstand. Filips II stuurde er de gevreesde hertog van Alva met een grote troepenmacht op af. Die confisqueerde alle bezit van Oranje. Dit was voor Oranje het moment om zelf de wapens op te pakken: het begin van een uitputtingsslag die de Nederlanden in een diepe crisis stortte. Er vielen tienduizenden doden – denk aan de gruwelijke slachtpartijen in Mechelen, Zutphen, Naarden, Haarlem en Maastricht. Het maakte de opstandelingen onder aanvoering van Oranje alleen maar vastberadener. Het bewind van Filips II begon te wankelen. Wat dreef Oranje? Hij was geen heilige en riep in zijn tijd meer weerzin op dan wel wordt aangenomen. Protestantse bolwerken als Gent en Antwerpen, die ooit zijn trouwste bondgenoten waren, keerden zich uiteindelijk van hem af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten