Pluche is de persoonlijke en openhartige autobiografie van Femke Halsema waarin zij zich rekenschap geeft van haar jaren in de landelijke politiek zonder zichzelf te ontzien. Het boek geeft een spraakmakende inkijk in de landelijke politie.
Het boek is zeer leesbaar waar het in de eerste helft echt om haar persoon gaat, naar het einde toe is het nogal opsommend. Dat is ook minder interessant, want ik weet welke kabinetten er allemaal zijn geweest. Toch wel de moeite waard om kennis te nemen over hoe het is om te staan in het oog van de of een storm.
Twaalfenhalf jaar zat Halsema voor GroenLinks in de Tweede Kamer, maar op 17 december 2011 nam zij afscheid. Van vertegenwoordiger van een collectief wilde ze weer individu worden. In Pluche blikt Femke Halsema voor het eerst terug op haar leven in de Tweede Kamer: van haar begintijd als nieuwbakken kamerlid tot geliefd fractievoorzitter die heel zichtbaar was in het publieke debat. Ze beschrijft de impact die de politiek op haar leven heeft gehad. Bovendien geeft het boek een tijdsbeeld van een van de meest turbulente periodes in de geschiedenis van de Nederlandse samenleving met de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh, de paspoortaffaire rond Ayaan Hirsi Ali en de opkomst van Geert Wilders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten