'Fortuna's dochter'

17#2019  Isabel Allende's Fortuna's dochter. Stond al langer op mijn steeds langer wordende lijst.
Waanzinnig verhaal, volstrekt ongeloofwaardig, maar ik weet dat de werkelijkheid nog gekker is dan een boek. Zij schrijft het zeer leesbaar op, dat dan weer wel.

Eliza wordt in 1932 in Valparaiso opgenomen door de eigenaar van een Britse handelsmaatschappij en zijn zus Rose. Rose geeft haar warmte en een uitstekende Engelse opvoeding en Mama Fresia, de kokkin, instrueert haar liefdevol in autochtoon-Chileense zaken. Ze wordt verliefd op een jongen uit een arm milieu. Als hij in Californie goud gaat zoeken om zo met haar te kunnen trouwen, reist ze hem na. Na veel avonturen vindt ze de echte liefde. Met deze roman keert de Chileense, in San Francisco wonende, schrijfster (1942) terug naar het romantische en avontuurlijke genre van 'Het oneindige plan' dat ze met 'Paula' en 'Afrodite' had verlaten. Kenmerkend zijn weer actie, een bonte verscheidenheid van schilderachtige personages en sterke vrouwenkarakters. Naast de meeslepende verteltrant maakt de levendig uitgewerkte historische achtergrond (overzeese handel vanuit Valparaiso, de goudkoorts in Californie en de gevolgen daarvan) deze roman bijzonder aantrekkelijk.