102#2022 Vorstelijke personages – Hilary Mantel
Het is een pré om dit te lezen wanneer je in dezelfde tijd als zij de stukken schreef geleefd te hebben. Je begrijpt ook wat ze niet zegt omdat je het kunt plaatsen in de tijd. Er zitten recensies bij van boeken die ik niet ken, maar een deel daarvan wordt kunstig gerecenseerd.
Mooi geschreven, goed vertaald(ook heel belangrijk). Ik vond het prettig te lezen zodat ik, helaas postuum, iets meer over de schrijfster te weten ben gekomen.
‘Meedogenloos, geestig en onbeschaamd.’– The Guardian Toen Mantel in 1987 voor het eerst in de London Review of Books publiceerde, schreef ze aan de hoofdredacteur: ‘Ik heb geen enkele scholing als recensent, dus zal ik noodgedwongen eerder fris van de lever dan academisch verantwoord schrijven.’ Deze bloemlezing van recensies, essays en persoonlijke herinneringen uit de dertig jaar die zouden volgen, laten zien hoe het verder ging.De onderwerpen beslaan een breed spectrum: Robespierre en Danton, het Hite-rapport, de moord op James Bulger, de maagd Maria, maar ze schrijft ook over popicoon Madonna en geeft een briljant exposé over Helen Duncan, de laatste Britse heks. Haar befaamde lezing Vorstelijke personages, die een mediastorm veroorzaakte, onderzoekt de rol van vrouwen in de koninklijke familie. Deze bundel bevat ook enkele van haar lrb-dagboeken, over haar eerste kennismaking met haar stiefvader en haar confrontatie met de Sterke Man uit een circus. Vorstelijke personages en andere geschriften is verrukkelijk oneerbiedig, leerzaam en scherpzinnig, vaak onbedaarlijk grappig, maar bovenal een onweerstaanbare verzameling stukken van een van onze grootste levende schrijvers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten