De titel was wat raadselachtig, maar met goed nadenken snapte ik het uiteindelijk. Weer een zalig regency roman uit de tijd dat alles ondergeschikt was aan het patriarchaat, en goede manieren boven emoties stonden. Lekker geschreven met personen die niet echt de gebaande paden belopen.
Sir Richard Kenworthy moet binnen een maand een bruid zien te vinden, dus hij weet dat hij niet al te kieskeurig kan zijn. Maar als hij op een van de beruchte muzikale avonden bij de Smythe-Smiths de dochter des huizes Iris Smythe-Smith ontmoet, weet hij dat hij de ware heeft gevonden. Iris lijkt misschien een muurbloempje, maar onder haar teruggetrokken gedrag gaat iets heel anders schuil.
Iris is er al aan gewend dat anderen haar vaak verkeerd inschatten. Met haar lichtblonde haar en haar onderkoelde maar soms venijnige humor valt ze niet op, en dat vindt ze helemaal prima. Ze is er dan ook helemaal niet van gediend dat Richard toenadering zoekt en ze bekijkt zijn geflirt met grote achterdocht. Als Richard haar een aanzoek doet, is ze ervan overtuigd dat er iets niet klopt. Maar haar hart denkt er heel anders over en wil niets liever dan ja zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten