Ze lezen als een trein zo in de vakantie. Ik heb ze nu op volgorde zodat ik niet alles door elkaar lees.
Het is steeds dezelfde dystopische stad, New York in de toekomst.
De verhalen variëren, wat op zich al knap is, want moord = moord.
De personen krijgen langzaam in de verschillende boeken meer reliëf, dat maakt het wel leuker.
De doden waren haar werk. Ze leefde met ze, werkte met ze, bestudeerde ze. Ze droomde zelfs van ze. Ze vond moord niet meer schokkend, maar nog steeds walgelijk.
Het eerste slachtoffer wordt op de stoep gevonden, in de stromende regen. Het tweede slachtoffer ligt in de tuin van het gebouw waar ze woonde. Inspecteur Eve Dallas ziet genoeg overeenkomsten. Zo waren beide slachtoffers mooie en zeer succesvolle vrouwen – hun glamoureuze bestaan en hun liefdesleven hielden de hele stad bezig.
De relaties die ze onderhielden met de machtigste en rijkste mannen van New York bieden Eve een lange lijst met verdachten – onder wie haar eigen geliefde, Roarke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten