98#2021 Geef me je hand - Tove Alsterdal Dit was geen makkelijk leeswerk. Moeizaam door het boek heen gegaan. Pas aan het eind komen alle draadjes samen en wordt er een eind aan gebreid. Interresant, maar moeizaam dus.
In de nacht voor Walpurgisnacht valt Charlie van een balkon op de elfde verdieping aan de Jakobsbergsgatan. Alles wijst op zelfmoord: drugs, ziekte en depressie. De politie sluit al snel het onderzoek. Eerder die nacht ziet de Ridder, een dakloze rocktroubadour, Charlie in het gezelschap van een man uit een discotheek komen. Als hij later aan de politie probeert te vertellen wat hij gezien heeft, is deze nauwelijks geïnteresseerd. Niemand maalt om de getuigenis van een oude zuiplap.
Helene heeft haar oude buurt verlaten, haar achtergrond uitgewist en alle contact verbroken met het gezin waarin ze opgroeide: een drinkende vader, een moeder die hen in de steek liet en een onhandelbare zus. Maar na Charlies crematie beginnen de vragen aan Helene te knagen. Wie was haar zus? Heeft ze echt zelfmoord gepleegd? En wat had zij vier weken voor haar dood te zoeken in Zuid-Amerika? Heeft het iets te maken met hun moeder die in de jaren zeventig verliefd werd op een Argentijnse vluchteling, en vervolgens spoorloos verdween?
Helene wordt gedreven door een groeiende behoefte te ontdekken wat er met haar zus is gebeurd, en een schreeuwend verlangen om het geheim van haar familie te ontrafelen. Ze gaat op onderzoek uit en ontdekt al snel dat de duistere organisatie van de Argentijnse militaire dictatuur nog steeds gevaarlijk is voor wie te veel vragen stelt.
Geef me je hand is een duister familiedrama en een politiek misdaadverhaal vol wendingen - over passie, verraad en verzoening.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten