'De heks van Limbricht'

57#2021 De heks van Limbricht - Susan Smit. Al veel over gehoord en gelezen, dus is deze even voorgedrongen;-). Heel, heel inlevend geschreven. De schrijfster is in haar personage gaan zitten en heeft vanuit daar, kennis hebbend van de echte geschiedenis een verhaal opgetekend dat indruk maakt.
Ik noem mijzelf graag een witte heks, wetende dat ik in het verleden net zo behandeld zou zijn als Entgen in de 17e eeuw. Het ik-perspectief werkt hier heel goed.
Het adembenemende, waargebeurde verhaal van een vrouw die de machten trotseert die haar willen breken wordt het genoemd. Daar kan ik het mee eens zijn.

Limbricht, nabij Sittard, eind zeventiende eeuw. Haar leven lang is Entgen Luijten gewend haar eigen weg te gaan, in familiekwesties, in zaken en in de liefde. Ze wordt daarin gesteund door een grote kennis van de natuur, die ze ook regelmatig aanwendt om haar dorpsgenoten te helpen. Maar dan wordt ze vanwege een paar ongelukkige voorvallen beschuldigd van hekserij. De kasteelheer is gebrand op een bekentenis, waarvoor hij gebruikmaakt van alle middelen die de inquisitie hem ter beschikking stelt. Maar wat als Entgen tegen alle verwachtingen in standhoudt?
De heks van Limbricht is een op feiten gebaseerde roman over de moed, eigenzinnigheid en het politieke bewustzijn van een ongetemde vrouw. Haar proces in 1674, waarvan alle stukken bewaard zijn gebleven, verloopt anders dan iedereen had kunnen voorspellen.