Dat klinkt raar, meestal vult mijn fantasie alles in, maar hier is het visuele beeld van de schrijfster zo nadrukkelijk aanwezig dat alles in een bepaalde richting wordt geduwd.
Tijdens een gure week in oktober verrast de 25-jarige Emmie haar ouders in hun huis in de archipel van Stockholm. Ze wil weten wat er echt gebeurde met haar broertje Robin, die verdween toen ze nog klein waren. Hij zou zijn verdronken, maar zijn lichaam werd nooit gevonden. Ze mist hem nog steeds verschrikkelijk. Om verder te kunnen met haar leven, heeft ze duidelijkheid nodig, maar haar ouders willen haar vragen niet beantwoorden. Haar moeder reageert kil, haar ouders maken ruzie en het eens zo prachtige huis is in verval geraakt.
De dichtstbijzijnde buurman is een bejaarde kunstenaar, die in een oude vuurtoren woont. Tijdens een bezoek aan zijn studio ziet Emmie een aquarel van twee spelende kinderen. Tot haar ontsteltenis ziet ze dat het een portret is van Robin en haarzelf, uit de zomer dat haar broertje verdween...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten