... en ook nog zelf schrijven slaat op de titel van dit blog. Het is er toch lang niet echt van gekomen.
Vanaf de zomer van 2019 ben ik bezig met een roman. Iets heel anders dan de korte verhalen die ik tot dan had geschreven en duidelijk moeilijker.
Misschien dat het goed is om hier af en toe een klein stukje daaruit de plaatsen. Ter inspiratie van mezelf en om aan de gang te blijven.
"Het gebouw
Het gebouw stond leeg en verlaten aan de gracht.
Waar eens honderden mensen per dag in en uit waren gelopen gebeurde nu helemaal niets. De nachtelijke slapers voor de deuren hoefden hun spullen ‘s morgens niet meer weg te halen.
Een paar maanden geleden waren ze verhuisd. Wat bleef was een groot gebouw waar veel historie lag.
Het gebouw zal blijven staan, het krijgt een andere bestemming.
Dit verhaal zal bij dit gebouw blijven."
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
'Een dag om nooit te vergeten'
5#2024 Een dag om nooit te vergeten - Jill Mansell Meestal zijn het vriendelijke niemandalletjes die je ook keukenmeidenromans kunt noemen. ...
-
94#2024 Als de wolven huilen - Kristin Hannah Nog maar weer een van haar. De vergelijking met het boek van Delia Owens vind ik niet helemaal...
-
51#2024 De onbekende - Jorn Lier Horst De derde met deze mensen, weer een cold case met ongekende gevolgen voor een aantal mensen. Wisting ...
-
Ha, fijn weer een Nesbo. Er staat helaas bij dat Harry er niet in voor komt. Dat dit geïnspireerd is door Macbeth en in een denkbeeldi...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten