Pete Banning is een van de meest geliefde inwoners van Clanton, Mississippi. Oorlogsheld, patriarch van een invloedrijke familie, herenboer, vader, goede buur en trouw lid van de Methodistische Kerk. Maar op een ochtend in 1946 staat hij vroeg op, rijdt naar het stadje, loopt de kerk binnen en schiet kalmpjes zijn vriend, de dominee Dexter Bell, dood. En alsof dat niet schokkend genoeg is: het enige wat Pete erover wil zeggen – tegen de sheriff, tegen zijn advocaat, tegen de rechter, tegen zijn familie en vrienden, en tegen de inwoners van Clanton – is "Ik heb niks te vertellen.' Hij is niet bang voor de dood en bereid zijn motief mee het graf in te nemen.
Een verbijsterende moord, een bizarre rechtszaak, en de diepe wonden die ze slaan in een kleine gemeenschap.
Het wordt in recensies zijn meest schokkende en aangrijpende boek genoemd. John Grisham neemt je mee op een ongelooflijke reis van het Amerikaanse Zuiden ten tijde van de rassenscheiding van Jim Crow, naar de jungle van de Filipijnen tijdens de Tweede Wereldoorlog; van een krankzinnigengesticht vol geheimen, naar de rechtszaal van Clanton, waar een wanhopige advocaat er alles aan doet om zijn cliënt te redden.
Hij wordt schuldig bevonden en geëxecuteerd op de elektrische stoel. Dit is deel een van het verhaal.
In dit stuk had ik al neiging tot afhaken. Het lijkt wel een heel droog verslag. Ik lees door, maar denk toch dat het pagina's scannen wordt. Deel twee gaat over zijn oorlogsverleden op de Filipijnen en deel drie behandelt de rechtszaak om schadevergoeding, aangespannen door de vrouw van de dominee. In dit laatste deel is ook te lezen hoe Petes twee kinderen omgaan met de dood van hun vader en dat Petes vrouw zich in een psychiatrische inrichting bevindt. Wie verwacht dat deel drie eindigt met een alles onthullende ontknoping, komt bedrogen uit. Het verhaal gaat uit als een nachtkaars en die ging achteraf gezien al uit met de executie. Waarom dit oorlogsverleden als flashback? Deze onlogische structuur maakt het boek tot een zwakke Grisham. Daar kunnen zijn goede vertelkunst, zijn sterk uitgewerkte personages en fraaie sfeertekening weinig aan veranderen. Geen goed boek dus!
Jammer dit had anders gekund! Dat het allemaal niet klopte en dat de moord zinloos was helpt er niets aan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten